Νωρίς που μεγαλώσαμε!
Το είναι μας το δώσαμε
τον κόσμο να αλλάξουμε
πιο ωραίο να τον φτιάξουμε
Μα όσο κι άν φωνάξαμε
τον κόσμο δεν αλλάξαμε
Ο ίδιος πάλι έμεινε
τ’ όνειρο στάχτη έγινε
Πάντα αναρωτιόμαστε
τί φταίει γι’ αυτό το χάλι
όμως κι αν δεν ενδώσαμε,
το στρώμα μας το στρώσαμε
θα κοιμηθούμε πάλι.
Σοφία Μαρωνίδη
Σοφία Μαρωνίδη
