Ποιός να πονάει άραγε
το κύμα ή ο βράχος
κάθε που ανταμώνονται
με τόσο άγριο πάθος ;
Το κύμα πάνω του χτυπά
όμως κι αυτός το σπάει
Το διώχνει και αγέρωχος
στέκει και το κοιτάει
Εκείνο φεύγει μακριά
μ’αφρίζει απ’το κακό του
και θυμωμένο έρχεται
να κάνει το δικό του
Κι αν αντιστέκεται αυτός
ο βράχος υψωμένος
στο κύμα τό’χει η μοίρα του
νά’ναι υποταγμένος
Πότε με χάδια και φιλιά
παίρνει τα λογικά του
κι αν αγριέψει στον καιρό
του τρώει τα σωθικά του
Ένα παιχνίδι ερωτικό
Πόλεμος δίχως θύμα
είναι το πάθος το τρελλό
του βράχου με το κύμα!
Σοφία Μαρωνίδη
Σοφία Μαρωνίδη
