Στου λιμανιού την άκρατη βουή
δεμένο με του κάβου το κουβάρι
παρατημένο στου ανέμου την οργή
ένα παλιό τρικάταρτο καράβι
Τον κόσμο όλο έχει ταξιδέψει
έπεσε σε φουρτούνες και μπουνάτσες
Όνειρα και καημοί έχουνε τρέξει
στην πλώρη του αντάμα με τους ναύτες
Πιό όμορφο απ’όλα τα καράβια
στης Μεσογείου τα νερά στολίδι ήταν
μα πάλιωσε και ξέφτισε η μοράβια
και τα κατάρτια στον καιρό παραδωθήκαν
Και τώρα μοναχό του αφουγκράζεται
τα μυστικά της θάλασσας στο φάρο
κι άν το χτυπά ο αέρας και κουράζεται
τραγούδι λέει τον πόνο του στον γλάρο
Σοφία Μαρωνίδη
Σοφία Μαρωνίδη
