Μέρα καινούργια ξημερώνει
και ο ήλιος βγαίνει πάγους λιώνει
Τα περασμένα όλα γίναν
άνεμος κι αερικό
Αυτή η αγάπη δεν τελειώνει
κράτησέ την να μην μείνει μόνη
Πές μου αυτά που περιμένω
μέσα τους για να χαθώ
Κοίταξέ με μέσ΄τα μάτια
θα σου δείξω μονοπάτια
τ’όνειρο να ξαναβρείς
Βρές το δρόμο κι έλα πάλι
στης ζωής μου το κανάλι
Πόσα θέλω να μου πείς
Ξέχασε ότι σε πληγώνει
ο καημός τον Έρωτα ανταμώνει
Πάρε φιλιά που σου χρωστάω
να αντέχεις στον καιρό
Αυτό που μένει μας ενώνει
φεύγει ο χρόνος κι η ζωή τελειώνει
Είναι ο Έρωτας που μοιάζει
με νησάκι ξωτικό
Σοφία Μαρωνίδη
Σοφία Μαρωνίδη
