Απόψε κράτησα το όνειρο κλειστό και έμεινα ξάγρυπνη στην αυλή της νύχτας.
Είδα ένα αγόρι να έρχεται ανάμεσα απ’τα αστέρια.
Λίγο πριν το χάραμα, κάτω απο το φως του Αυγερινού, διέκρινα τη μορφή του.
Είδα ένα αγόρι να έρχεται ανάμεσα απ’τα αστέρια.
Λίγο πριν το χάραμα, κάτω απο το φως του Αυγερινού, διέκρινα τη μορφή του.
Δυο ώριμα ροδάκινα είδα στα μάγουλά του.
Τα δυο του μάτια θάλασσες, με βελουδένιο κύμα.
Κι η φορεσιά του! Μια φορεσιά χρωματιστή σαν ανθισμένος κήπος!
Τα δυο του μάτια θάλασσες, με βελουδένιο κύμα.
Κι η φορεσιά του! Μια φορεσιά χρωματιστή σαν ανθισμένος κήπος!
Ο ήλιος, με ανατολή έβαψε τα μαλλιά του!
-Καλώς ήρθες Αύγουστε! είπα
Εκείνος χαμογελώντας, έκοψε ένα γιασεμί, μου τό’δωσε και μου είπε:
-Πρέπει να βιαστώ! Έχω τόσα να κάνω!
-Πρέπει να βιαστώ! Έχω τόσα να κάνω!
Να γαληνέψω θάλασσες, φεγγάρια να γεμίσω
και τη γιορτή της Παναγιάς με άνθη να στολίσω!
Με περιμένουν τα παιδιά, καράβια να τους φτιάξω,
να τα φορτώσουν όνειρα,
μ’αυτά να ταξιδέψουν!
Ύστερα στη χρυσή αμμουδιά,
κρατώντας τους το χέρι,
να ζωγραφίσουμε όμορφο
κι αυτό το καλοκαίρι!
και τη γιορτή της Παναγιάς με άνθη να στολίσω!
Με περιμένουν τα παιδιά, καράβια να τους φτιάξω,
να τα φορτώσουν όνειρα,
μ’αυτά να ταξιδέψουν!
Ύστερα στη χρυσή αμμουδιά,
κρατώντας τους το χέρι,
να ζωγραφίσουμε όμορφο
κι αυτό το καλοκαίρι!
Καλώς ήρθες Αύγουστε!
Καλό μήνα!!!
Σοφία Μαρωνίδη
