Σε ποιόν άραγε ν’ανήκω
σε ποιά πατρίδα σε ποιόν Θεό;
Αφού μπροστά μου έναν τοίχο
σήκωσε η ζωή θαρρώ
Πρόσφυγας είμαι χωρίς πατρίδα
Με σαπιοκάραβα κι ελπίδα
ταξίδεψα μέσ’τον καιρό,
λαθρεπιβάτης στον καημό
Άσημος για τους δυνατούς
είμαι κι εγώ μέσ’τους πολλούς
Όμως κανέναν δεν γνωρίζω
μόνος τη μοίρα μου ορίζω
Σε ποιόν να πώ τα όνειρά μου
πού νά’βρω φίλο και αδερφό
Αφού η ζωή τα μερτικά μου
τα δώρισε στο μισεμό
Σοφία Μαρωνίδη
Σοφία Μαρωνίδη
